Doing a WFH...

Goed, de foto is bedoeld om te provoceren. I was doing a WFH'tje - Working From Home, voor de niet-ingewijden. Pjong doet net alsof hij door zijn tuin skiet - natuurlijk niet handig tegenover de handvol collega's die vandaag naar het kantoor in East London is gelopen. Maar wel leuk.

Ik had op datzelfde kantoor kunnen zijn - rond lunch tijd wel te verstaan, als ik de trein van half acht had genomen, die in twee-en-een-half uur naar Waterloo had geboemeld. Daarna had mij een prachtige wandeling van een uur over de South Bank gewacht. Ik had het eigenlijk moeten doen - maar he, skien is veel leuker, en minder gevaarlijk.

Met mij vonden meer dan 6 miljoen mensen het niet noodzakelijk naar hun werk in London te gaan... De overheid was heel duidelijk: ga alleen op pad "when it is necessary", anders, ja, wat anders... Ben je wat langer onderweg, glij je uit op het perron, heb je een deuk in je auto.

Maar goed, thuiswerken dus. De balans: 39 e-mails verstuurd, ongeveer het dubbele gelezen, een investeringsvoorstel afgemaakt, 12 telefoontjes met de doorzetters in London, ongevraagd gereageerd op zo'n 5 Facebook status updates en om 4 uur een Leffe Blond ingeschonken nadat de Iglo die ik met Xan en Irene had gebouwd was ingestort.

Op de BBC vanavond louter lotgenoten. Al die arme gestrande professionals die zielsgelukkig op een slee, snowboard of hun matras van de heuvel om de hoek afraasden. Een enkele liberaal beklaagde zich dat het de schuld was van Tony Blair en Gordon Brown dat Het Land niet Voorbereid Was op de Grote Storm. De UK had minstens 1 miljard pond moeten investeren in Sneeuwschuivers, Pekel en Noodplannen om mij m'n verlengde weekend te ontzeggen. Gelukkig zijn die Britten niet zo daadkrachtig als ze zouden willen ;-)